Annemarie: "de bedstrijd"

22 april 2020

In ons grote gezin zijn bedtijden heilig, eenmaal iedereen op bed werk ik nog wat, kijk televisie en drink een wijntje.

Dus stipt zeven uur gaat mijn tweeling naar bed. Doodmoe van de dag, pyjama aan, verhaaltje lezen, lekker slapen, nooit een probleem. Maar ineens weigerde ze om te gaan slapen. En waar ik met de andere kinderen, ze met een beloning nog wel op andere gedachten kon brengen kon ik bij Saar en Suus de pot op met mijn Frozen stickers. En hoe laat ik ze ook naar bed bracht, de één na de andere smoes werd er uit hun pyjama mouwtje geschud.

Kattenkwaad

Toen ze door de smoezen heen waren begon het kattenkwaad. En ach, de avond van de ontvreemde pot Sudocrem, waarmee ze hun bedden hadden geverfd was nog te overzien. En ook de afgehaalde lakens, en het losgetrokken behang waren nog met een ferme waarschuwing te beteugelen. Meestal vielen ze hierna gebroederlijk om een uur of negen alsnog in slaap. Niet ideaal maar in deze gedoog constructie had ik nog in ieder geval twee uur “me time”.

Slagveld

Tot op een avond na het hele bed ritueel het gewoon gelijk stil was. Na wat heen en weer gediscussieer met mijn man ging ik toch maar even kijken. Eenmaal boven vond ik twee dames, die schuldbewuster keken dan door snoep stelen te verklaren viel. De kamer was een slagveld. Hun schattige reusachtige roze zitzak bleek open te kunnen. Minstens 10.000.000 witte piepschuimbolletjes lagen door de kamer heen verspreid. Vanwege de statische lading heeft de inhoud nog wekenlang aan het plafond gehangen. Ik was er klaar mee.

De strijd

De oplossing bleek simpel. Aangezien mijn tweeling de hele dag met elkaar overhoop ligt over, wie naast de bakfietsbel mag zitten, wie de mooiste jurk heeft, wie de grootste drol kan draaien (geen grapje) en hun grootste favoriet: wie er het eerste boven aan de trap is. Want hee, een dag niet gewonnen is een dag niet geleefd. Besloten we om dat in te zetten als oplossing. En het werkte!

De oplossing

Dus vanaf die avond bracht ik de ene naar bed en de andere bleef op tot haar wederhelft sliep. Ging ze gelijk slapen, dan mocht zij de volgende dag opblijven. In het begin kwamen ze nog wel hun bed uit, maar de triomfantelijke blik van zuslief die tussen pappa en mamma inzat, met drinken en een koekje, was genoeg om haar vliegensvlug terug in bed te krijgen en in een diepe slaap te laten vallen. Want de volgende dag zou de wraak zoet zijn. Dan mocht zij opblijven….. Wie had dat kunnen denken. Hun eigen gedrag doet ze gewoon de das om. Zo simpel.

Wil je onze verhalen graag volgen? http://www.instagram.com/mammavanzeven

Oops...

Slider with alias blog header not found.