Carnaval

De optocht is nog niet begonnen. Dus we lopen met onze kinderwagen/ons bakbeest over de weg die al is leeggemaakt voor alle praalwagens die komen gaan.
Alle mensen staan al enthousiast langs de kant. Overal ligt confetti en serpetines en kinderen blokkeren de straat met slingers.

Waar de optocht nog niet officieel begonnen is, openen wij deze met ons bakbeest. Helaas hebben we geen startnummer aangevraagd, want we hadden zomaar eens kans kunnen maken op de eerste prijs vallend in de categorie ‘de kleine groepen. Mensen die mij kennen weten dat ik al jaren carnaval vier met een handdoek om mijn middel en een gedraaide handdoek in mijn haar. En niet te vergeten uitgelopen mascara. Altijd loog ik dat ik niet op tijd klaar was om mee te gaan stappen en dat ik daardoor in mijn handdoek was gekomen. ‘Net uit de douche’, zo noemde ik het.

Dit jaar is het anders, hoe mooi het ook verzonnen was, is het nu gewoon de werkelijkheid. Opstarten met drie kids onder begeleiding van een kater is niet aan te raden. Om die reden doen ook onze meiden dit jaar met mama mee. Een handdoek om hun hoofd, want haar hebben ze niet (help, als dat maar goed komt).
En uiteraard de uitgelopen mascara!
Wie weet, als we volgend jaar tijd over hebben, lopen we als nummer drie mee in de optocht om de eerste prijs binnen te slepen! Alaaf.