De Bakfiets

En daar is hij dan, ons wereld vergrotend speelgoed, de bakfiets!
Al toen ik goed en wel twintig weken zwanger was, wisten we dat er een bakfiets moest gaan komen. Bij Crossfit Gymert, de sportschool waar ik veel te vinden was, hebben ze zelfs een sponsoractie gehouden. Heel bijzonder en ontroerend (bedankt allemaal!)

Fietsen met kinderen is echt genieten heb ik mensen horen zeggen, dus ook ik ga er aan geloven.
Eigenlijk heb ik een enorme hekel aan fietsen en ik ben benieuwd of ik het na al die jaren nog wel kan.

Wereldvergrotend noem ik ons voertuig omdat ik op deze manier nog eens buiten onze vier huismuren kom. Wat met de auto een heel gedoe is, is met de bakfiets een eitje. Fiets staat klaar, kids erin en rijden maar.
Naïef als ik ben, was ik in mijn gedachten al aan het winkelen in het centrum en stond ik al bij de schappen wijn van de supermarkt.
Niets is minder waar, want hoe kom je met drie baby’s een winkel in zonder ons bakbeest (lees: de kinderwagen)?
Leuk bedacht Sientje, maar dat gaat niet lukken. Om ze alle drie te dragen, is niet mogelijk en een winkelwagentje met drie baby’s lijkt nog niet te zijn uitgevonden.
Er kan dus gefietst worden, maar zonder doel.
Doelloos rondfietsen, zelfs dat klinkt prettig als het buiten de vier huismuren is.

Dus zo gingen we afgelopen weekend de dorpen rond om maar niet thuis te hoeven zitten. Heerlijk in de buitenlucht zonder ons bakbeest te hoeven duwen. Een klein beetje vals doen we wel met een elektrische bakfiets. Bijna iets om je voor te schamen op deze leeftijd. Op standje ‘sport ren ik meer achter de trappers aan dan dat ik echt aan het fietsen ben. Maar ook rennen is goed voor je conditie, dus ik keur het goed.
Laten we eerlijk zijn: ik ben echt niet de enige ben die een klein beetje vals speelt.
En jawel, ik kan het nog! Fietsen verleer je nooit kan ik vertellen!