6 december 2020

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Kinderen spreken altijd de waarheid. Tenminste, tot een bepaalde leeftijd kun je daar vaak vanuit gaan.

Voor ouders is de tijd dat kinderen goudeerlijk zijn, oppassen geblazen. Alles wat je tegen elkaar zegt en/of  alles wat je doet, kan tegen je gebruikt worden en zo bij de slager op de toonbank belanden.

De uitleg die je geeft over gevonden voorwerpen op de badkamer komen bij de bakker te liggen en in de supermarkt zijn ze op de hoogte van het feit dat je vanochtend veel te lang hebt zitten poepen. Kortom, genoeg momenten om het schaamrood op je kaken te hebben staan.

De twijfel

Nou begon ik van de week toch een klein beetje te twijfelen aan de geloofwaardigheid van onze dames. Ze hebben het er allemaal over, maar toch vind ik het niet helemaal geloofwaardig. Voor zover ik ze mag geloven heeft er een geslachtsverandering plaatsgevonden en is vreemdgaan de normaalste zaak van de wereld.

Start van de dag

Het is half 8 ’s ochtends als ik geluid uit de slaapkamer van de meiden hoor komen. Het moment waarop ik weet dat de dag weer gaat starten. Gelukkig ben ik al aangekleed. Ik gooi mijn haren in een staart en begin zo enthousiast mogelijk aan de dag. Dat ik geen ochtendmens ben is niet nieuw, maar ik probeer het nog steeds te verbloemen voor onze meiden. Elke ochtend bereid ik onze meiden voor op de dag die komen gaat. Wie komt er vandaag helpen? Waar is papa en hoe ziet de dag eruit? Vandaag is het dinsdag; een dag waarop ik mag gaan werken. Mijn ouders, opa Gijs en oma Dini, komen dan helpen. Op donderdag komen opa Nico en oma Marian.

Voorbereiden van de dag

Ik zwier de slaapkamerdeur open waar drie hongerige schapen me aanstaren. Ik geef ze alle drie een kus en til schaap één uit bed. “Goedemorgen”, roep ik ze toe. Ze kijken me nog steeds vol ongeloof aan, waardoor ik ga denken dat de tandpasta nog op mijn wangen zit.
Bij het doorspreken van de dag kies ik er altijd voor om ze dingen te vragen. Zo worden ze zelf betrokken in het gesprek en doen ze actief mee.
“Joke”, roept Janne vanuit haar bedje. Het is de naam van mijn peettante die wekelijks komt helpen. “Nee, niet Joke”, is mijn antwoord.
Ik vertel ze dat vandaag opa en oma komen helpen.

De waarheid

”Opa Marian?”, vraagt Tess terwijl ze me met een stalen gezicht aankijkt. Even moet ik schakelen. “Nee gekkie”, zeg ik haar. “Oma Dini komt vandaag”, leg ik ze uit. “Oma Dini”, herhaalt Pip. Ze is de eerste die herhaalt, maar zeker niet de laatste. Oma Dini klinkt een stuk of tien keer door de kamer heen, totdat ik ze onderbreek. “Ja, oma Dini komt vandaag. En opa? Ik verraad het geslacht alvast, maar ik laat ze zelf de naam invullen. En daar gaat het mis. *”Opa Nico!”,* zegt Tess enthousiast. Dat hoop ik niet Tess, want dan heb ik toch echt even wat informatie gemist. Mijn informatie is dat onze ouders beiden samen nog heel gelukkig zijn. Het is fijn als ouders en schoonouders het goed met elkaar kunnen vinden, maar je moet niet gaan overdrijven Tess. Uiteraard klinkt door de hele kamer “oma Dini en opa Nico”. Bijna zou je denken dat er een kern van waarheid inzit, maar gelukkig weet ik wel beter. Ik kleed ze aan en kijk uit naar het moment dat opa Gijs en oma Dini het tegendeel weer hebben bewezen.

Oops...
Slider with alias blog header not found.

Mis niets!

Schrijf je in op de nieuwsbrief en ontvang alle nieuwe blogs

Eens in de twee weken komt er een nieuw verhaal over het leven en overleven met onze drieling. Met een lach, een traan en de nodige humor.

Schrijf je in!

SIENTJE

Tess, Janne en Pip

Zwanger van 3 meisjes! Lees op deze website alles over het leven van een drielingmoeder.

Contact