“Je mag geen spelbreker zijn”

Bij ons geldt de regel, wie ‘m heeft mag ‘m hebben of moet er in ieder geval iets mee. Ik denk dat ik dat heb meegekregen van vroeger en waarschijnlijk sta ik daarin niet alleen.

Zo was dat vroeger al bij zakdoekje leggen: wie de zakdoek heeft moet er iets mee. Je was een echte spelbreker als je deze achter je rug negeerde. Net zoals bij de rups, mijn geliefde attractie op de kermis. Een attractie én winspel ineen, precies mijn ding. Ook hierbij leerde je dat de flos van jou is als je hem te pakken kreeg en daar moest je dan gebruik van maken. En zo zetten wij deze traditie vanuit vroeger voort. Opa, oma, zus, broer, kraamvisite, oudtante of arts. Wie ‘m heeft mag ‘m hebben of moet er iets mee. Negeren is spelbreken.
Ik geef de billendoekjes en hoop voor je dat het meevalt.